Tadeusz Pagiński
Tadeusz Pagiński w Alei Gwiazd Sportu we Władysławowie (2005) | |||||
Data i miejsce urodzenia |
12 czerwca 1947 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Data śmierci |
9 listopada 2023 | ||||
Informacje klubowe | |||||
Klub |
AZS Gdańsk | ||||
Kariera trenerska | |||||
| |||||
Odznaczenia | |||||
Tadeusz Pagiński (ur. 12 czerwca 1947 w Gdańsku, zm. 9 listopada 2023[1]) – polski szermierz, w latach 1989–2008 trener reprezentacji Polski kobiet we florecie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]
Karierę sportową jako szermierz rozpoczął w 1963 i do 1968 trenował oraz występował jako zawodnik AZS Gdańsk. W 1974 ukończył studia na Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Gdańsku. Po zakończeniu kariery sportowej, pozostając w swoim klubie, został instruktorem a następnie trenerem.
W 2000 Polski Związek Szermierczy nadał mu tytuł fechmistrza[2]. Był to pierwszy tytuł fechtmistrza nadany trenerowi od 1939.
Od 1989 do 2008 był trenerem kadry narodowej seniorek oraz kadry olimpijskiej we florecie kobiet. Podopiecznymi i wychowankami Tadeusza Pagińskiego są m.in.: Sylwia Gruchała (trener indywidualnie od 2001), Magdalena Mroczkiewicz (trener indywid. od 1991), Małgorzata Wojtkowiak (trener indywid. od 2006), Barbara Szewczyk-Wolnicka, Anna Wojtczak-Sobczak, Katarzyna Felusiak-Zakrzewska, Agnieszka Szuchnicka-Wąsowicz, Magdalena i Izabela Knop.
Działalność rekonstrukcyjna[edytuj | edytuj kod]
Zaangażowany także w działalność związaną z rekonstrukcją historyczną. Był jednym z twórców Kapituły Rycerstwa Polskiego[3] – ogólnopolskiej organizacji zrzeszającej grupy rekonstrukcyjne. Współtwórca Reguły Rycerskiej. Od 1997 do 2015 Hetman Wielki Kapituły Rycerstwa Polskiego. W okresie późniejszym Hetman Senior Kapituły Rycerstwa Polskiego. Zaangażowany w tworzenie regulaminów walk rycerskich oraz wskrzeszenia idei rycerskiej wśród młodzieży. Utworzył Order Orła z Mieczem oraz godność Damy Bursztynowej Róży – najwyższych odznaczeń w ruchu rekonstrukcyjnym w Polsce.
Wielki Fechmistrz Gdańskiej Szkoły Fechtunku Bractwa św. Jerzego, wskrzeszonej z jego inicjatywy w 1991.
Osiągnięcia trenerskie[4][edytuj | edytuj kod]
- 2000 – IO Sydney – srebrny medal drużynowo (Trener Kadry i Trener Klubowy)
- 2004 – IO Ateny – brązowy medal indywidualnie Sylwii Gruchały (Trener Kadry i Trener Klubowy)
- 2007 – MŚ St. Petersburg – złoty medal drużynowo (Trener Kadry i Trener Klubowy)
- 2003 – MŚ Hawana – złoty medal drużynowo (Trener Kadry i Trener Klubowy)
- 2003 – MŚ Hawana – srebrny medal indywidualnie Sylwii Gruchały (Trener Kadry i Trener Klubowy)
- 2002 – MŚ Lizbona – srebrny medal drużynowo (Trener Kadry i Trener Klubowy)
- 1999 – MŚ Seul – srebrny medal drużynowo (Trener Kadry i Trener Klubowy)
- 2004 – MŚ Nowy Jork – brązowy medal drużynowo (Trener Kadry i Trener Klubowy)
- 1998 – MŚ La Chaux de Fonds – brązowy medal drużynowo (Trener Kadry i Trener Klubowy)
- 2000 – ME Madera – złoty medal indywidualnie Sylwii Gruchały (Trener Kadry)
- 2005 – ME Zalaegerszeg – złoty medal indywidualnie Sylwii Gruchały (Trener Kadry i Trener Klubowy)
- 2002 – ME Moskwa – złoty medal indywidualnie Sylwii Gruchały (Trener Kadry i Trener Klubowy)
- 2002 – ME Moskwa – złoty medal drużynowo (Trener Kadry i Trener Klubowy)
- 2003 – ME Bourges – złoty medal drużynowo (Trener Kadry i Trener Klubowy)
- 1997 – ME Gdańsk – brązowy medal indywidualnie Anny Rybickiej (Trener Kadry)
- 2004 – ME Kopenhaga – brązowy medal indywidualnie Anny Rybickiej (Trener Kadry)
- 2006 – ME Izmir – brązowy medal indywidualnie Anny Rybickiej (Trener Kadry)
- 2008 – ME Kijów – brązowy medal indywidualnie Małgorzaty Wojtkowiak (Trener Kadry i Trener Klubowy)
- 2000 – ME Madera – brązowy medal drużynowo (Trener Kadry i Trener Klubowy)
- 2006 – ME Izmir – brązowy medal drużynowo (Trener Kadry i Trener Klubowy)
- 2004 – Pierwsze miejsce drużynowo za rok 2004 w Pucharze Świata (Trener Kadry i Trener Klubowy)
- 2005 – Pierwsze miejsce Sylwii Gruchały za rok 2005 w Pucharze Świata (Trener Kadry i Trener Klubowy)
Pod jego opieką zdobyto ponad 50 medali z Mistrzostw Świata Juniorów i Kadetów. W tym 21 medali seniorskich z Igrzysk Olimpijskich, Mistrzostw Świata i Mistrzostw Europy[5]. Ponadto jako trener zdobył:
- 11 drużynowych zwycięstw Pucharu Świata (trener kadry, trener klubowy)
- 7 indywidualnych zwycięstw Sylwii Gruchały w Pucharze Świata (trener kadry, trener klubowy)
- 2 indywidualne zwycięstwa Sylwii Gruchały w Pucharze Świata (trener kadry)
- 1 indywidualne zwycięstwo Anny Rybickiej w Pucharze Świata (trener kadry)
- 24 zwycięstwa Drużynowych Mistrzostw Polski Seniorek (AZS-AWF Gdańsk)
- 14 zwycięstw Indywidualnych Mistrzostw Polski Seniorek (AZS-AWF Gdańsk)
Ponad 600 medali w Mistrzostwach Polski w różnych kategoriach wiekowych, w tym 24-krotnie tytuł drużynowych mistrzyń Polski.
Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2004)[6]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2000)
- Brązowy Krzyż Zasługi (1984)
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (2003)
- Order Świętego Stanisława (2004)
- Gwiazda w Alei Gwiazd Sportu we Władysławowie (2005)
- Główna nagroda w konkursie „Najlepszy Trener Pracujący z Kobietami” (2005, Komisja Sportu Kobiet PKOL)
- Główna nagroda za osiągnięcia w 2007 roku w konkursie Trenera Roku (2008, Komisja Sportu Kobiet PKOL)
- Najlepsza Drużyna Roku 2000 w Plebiscycie Przeglądu Sportowego (2000)
- Nagroda Federation Internationale D`Escrime (2003, FIE)
- 16 Nagród Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu, Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu, Ministerstwa Sportu i Turystyki
- Najlepszy Trener Województwa Gdańskiego, Pomorskiego i Miasta Gdańska – pięciokrotnie
- Nagroda im. Eugeniusza Piaseckiego na 100-lecie AZS Gdańsk (2008)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nie żyje Tadeusz Pagiński, fechtmistrz i Hetman Wielki Kapituły Rycerstwa Polskiego. trojmiasto.pl, 2023-11-10. [dostęp 2023-11-11].
- ↑ Tadeusz Pagiński – 40 lat w szermierce, sport.trojmiasto.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
- ↑ Kapituła Rycerstwa Polskiego, KAPITUŁA RYCERSTWA POLSKIEGO [dostęp 2023-09-24] (pol.).
- ↑ Kulisy Sportu – Cisza! Trener mówi! – Tadeusz Pagiński. [dostęp 2010-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-11)].
- ↑ Tadeusz Pagiński . Nominacja za sukcesy gdańskiej szkoły fechtunku i za sukcesy florecistek – Naszemiasto.pl
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 7, poz. 93.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- wywiad z Tadeuszem Pagińskim. kulisysportu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-11)].
- Odznaczeni Brązowym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaczeni Orderem Świętego Stanisława (odznaczenie prywatne)
- Polscy szermierze
- Polscy trenerzy szermierki
- Sportowcy związani z Gdańskiem
- Urodzeni w 1947
- Ludzie urodzeni w Gdańsku
- Zmarli w 2023