Hanna Gucwińska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hanna Gucwińska
Ilustracja
Hanna Gucwińska (2018)
Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1932
Warszawa

Data i miejsce śmierci

12 listopada 2023
Kraków

Zawód, zajęcie

zootechnik

Alma Mater

Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie, Akademia Rolnicza we Wrocławiu

Stanowisko

posłanka na Sejm IV kadencji (2001–2005)

Małżeństwo

Antoni Gucwiński
(1962–2021)

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Order Uśmiechu
Multimedia w Wikimedia Commons

Hanna Stefania Gucwińska z domu Jurczak (ur. 25 kwietnia 1932 w Warszawie, zm. 12 listopada 2023 w Krakowie[1][2]) – polska zootechnik i osobowość telewizyjna, znana z programu telewizyjnego Z kamerą wśród zwierząt, posłanka na Sejm IV kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Warszawie przy ul. Ciepłej 13. Jej rodzicami byli Stefania z domu Nizner oraz policjant Piotr Jurczak, ofiara zbrodni katyńskiej[3]. Dzieciństwo spędziła w Gorlicach, ukończyła tam I Liceum Ogólnokształcące im. Marcina Kromera. Z wykształcenia zootechnik. Studia inżynierskie ukończyła na Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie. Magisterium uzyskała w 1962 na Wydziale Zootechniki Akademii Rolniczej we Wrocławiu[4].

Również w 1962 wyszła za mąż za Antoniego Gucwińskiego (1932–2021). Wraz z mężem pracowali w Miejskim Ogrodzie Zoologicznym we Wrocławiu, przez wiele lat pełniąc funkcje dyrektorskie (pracę w tej placówce podjęła w 1957). Od stycznia 1971 przez około 30 lat razem współtworzyli popularny program Z kamerą wśród zwierząt. Autorka licznych książek i artykułów naukowych. Odbyła praktyki zagraniczne w ogrodach zoologicznych w Amsterdamie, Paryżu i Londynie. Członkini Polskiego Towarzystwa Zoologicznego.

Przez cztery kadencje była radną Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu, pracowała w komisjach zdrowia, ochrony środowiska oraz porządku publicznego. Przez kilkanaście lat była też ławnikiem sądowym. W 2001 została wybrana na posłankę IV kadencji z okręgu wrocławskiego z listy SLD-UP (z rekomendacji Unii Pracy). W 2005 bez powodzenia ubiegała się o reelekcję z ramienia Polskiego Stronnictwa Ludowego.

Zmarła 12 listopada 2023; dwa dni później Sejm X kadencji uczcił jej pamięć minutą ciszy[5].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 1977 została odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej, w 1983 Złotym Krzyżem Zasługi, a w 1998 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[6]. W 2003 otrzymała Order Uśmiechu.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Bunsch J., Gucwińska H., Gucwiński A. Zwierzyniec polski czyli niespodziewana wyprawa do lasu. Wyd. Europa, 2000, Wrocław.
  • Bunsch J., Gucwińska H., Gucwiński A. Ptaki polskie czyli latać każdy może. Wyd. Europa, 2001 i 2003, Wrocław.
  • Gucwińska H., Gucwiński A. Papugi czyli upierzone małpy. Krajowa Agencja Wydawnicza, 1980, Warszawa.
  • Gucwińska H., Gucwiński A. Szympans. Krajowa Agencja Wydawnicza, 1985, Wrocław.
  • Gucwińska H., Gucwiński A. Miejski Ogród Zoologiczny we Wrocławiu. Krajowa Agencja Wydawnicza, 1986, Wrocław, Eko-Graf, 1997, Wrocław.
  • Gucwińska H., Gucwiński A. Gibbo. Varsovia, 1988, Warszawa.
  • Gucwińska H., Gucwiński A. Zwierzęta nocy. Iskry, 1990, Warszawa.
  • Gucwińska H., Gucwiński A. Zwierzęta w naszym domu. Tajemnice zwierząt. Wyd. II. Wydawnictwo Dolnośląskie, 1994, Wrocław.
  • Gucwińska H., Gucwiński A. Zoologischer Garten Wrocław. Eko-Graf, 1997, Warszawa.
  • Gucwińska H., Gucwiński A. Wrocław Zoological Garden. Eko-Graf, 1997, Warszawa.
  • Gucwińska H., Gucwiński A. Niedźwiadek himalajski. Wyd. Wacław Bagiński, 1997, Wrocław.
  • Gucwińska H., Gucwiński A. Zwierzęta świata. Albatros, 2002, Kraków.
  • Gucwińska H., Gucwiński A. Zoologia. T. 1, Ssaki. Cz. 1. Wydawnictwo Albatros, 2003, Kraków.
  • Gucwińska H., Gucwiński A. Małpy. Od karzełka do olbrzyma. Wydawnictwo Dolnośląskie, 2005, Wrocław.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Programy telewizyjne
Filmy przyrodnicze
  • Jak rodzą się węże (1984) – scenariusz i reżyseria
  • Sarenka (1976) – scenariusz
  • Goryle (1976) – scenariusz
  • Gniazdo wikłaczka (1976) – scenariusz
Konsultacja
  • Leśne skrzaty i kaczorek Feluś (1985)
  • W klatce (1987)
  • Cyrk odjeżdża (1987)
  • Pogrzeb lwa (1986)
  • Egzekucja w zoo (1975)[7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Mateusz Lipiński, Nie żyje Hanna Gucwińska, Radio Wrocław, 12 listopada 2023 [dostęp 2023-11-12].
  2. ↑ Hanna Gucwińska zostanie pochowana we Wrocławiu, u boku ukochanego męża, wroclaw.pl, 13 listopada 2023 [dostęp 2023-11-13].
  3. ↑ Marek Górlikowski, Państwo Gucwińscy: zwierzęta i ich ludzie, Kraków: Znak, 2021, s. 22, ISBN 978-83-240-6194-5.
  4. ↑ Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. IV kadencja. Przewodnik, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2002, s. 70.
  5. ↑ Minuta ciszy w Sejmie. Ku pamięci autorki słynnego programu, polsatnews.pl, 14 listopada 2023 [dostęp 2023-11-15].
  6. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 czerwca 1998 r. o nadaniu orderów (M.P. z 1998 r. nr 25, poz. 369).
  7. ↑ Hanna Gucwińska w bazie filmpolski.pl [dostęp 2022-07-02].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Hanna Gucwińska, sejm.gov.pl [dostęp 2022-07-02].
  • Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. IV kadencja. Przewodnik, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2002, s. 70.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hanna_Gucwińska&oldid=71873981”